Fairsky Oberion

· Fairsky Oberion ·

· Metrykalnie 52 lata · Z wyglądu koło 20 ·

· Nimfa wodna — · Najada · —

· Od niedawna Umlobi Wolowandle · Niegdyś Baso Aintzira ·

✦ Jak każda nimfa, Fairsky potrafi utrzymywać niemalże wieczną młodość poprzez wysysanie z ofiary życiowej energii w trakcie pocałunku.
✦ Ma także wyjątkową, magiczną wręcz łatwość w podrywaniu mężczyzn, głównie młodych, pełnych sił witalnych gotowych do wyssania... Ekhm.
✦ Posiada również szereg umiejętności związanych bezpośrednio ze środowiskiem, w którym się narodziła - mianowicie wodą. Potrafi w pewien sposób panować nad tym żywiołem. Nie są to spektakularne sztuczki magiczne, jednak nie można im odmówić praktyczności i pewnej widowiskowości, co czasem pomaga jej w oczarowywaniu swoich ofiar.
Dodatkowo, nie musi oddychać pod wodą, więc może spędzać pod jej powierzchnią bardzo długi czas. Jest także doskonałym pływakiem.

Fairsky na pierwszy rzut oka wygląda młodo, mimo że w rzeczywistości ma na karku 52 lata. Ma jasną, prawie że alabastrowo białą skórę bez żadnych zmarszczek czy zbędnych przebarwień, co zawdzięcza tylko i wyłącznie specyfice swojej rasy. Na nosie i policzkach widnieje kilka małych, uroczych piegów, które są na tyle jasne, że na pierwszy rzut oka ciężko je dostrzec.
Jej nos jest niewielki i lekko zadarty ku górze, co dodaje jej dziecięcego uroku i pozornej niewinności. Pod nim znajdują się pełne, jasnoróżowe usta. Oczy zaś są duże, zawsze lekko przymknięte, lecz bacznie obserwujące otoczenie spod długich rzęs.
Nad nimi widnieje ścięta grzywką białych włosów, zasłaniająca brwi dziewczyny. Cała fryzura sięga aż za pas, a w długie pasma włosów powplatane są różne ozdoby. Kiedyś miała w zwyczaju wkładać w nie kwiaty, teraz jednak, żyjąc wśród ludzi, przerzuciła się na inne zdobienia i stawia na prostotę. Małe, złote świecidełka, opaski i rzemyki ze skórzanego materiału, a także błękitny wisiorek w kształcie kryształu na szyi dopełniają jej wizerunek.
Długie, białe włosy, niemalże anielska uroda i błękit jej oczu usypiają czujność obserwatorów, którzy podświadomie dają się złapać w śmiertelną pułapkę w chwili, kiedy się nią zauroczą.

Matka natura zadbała o to, aby Fairsky nie umarła zbyt szybko i obdarzyła ją tym, co potrzebne łowcy do zdobycia swej ofiary. Dziewczyna jest niewysoka, lecz bardzo smukła i jędrna. Ma dość długie, jak na swój średni wzrost nogi, wyraźnie zarysowane wcięcie w talii i ładny, kształtny biust. Lubi eksponować swoją urodę na różne sposoby, choć to wynika głównie z jej stylu bycia i celu, w jakim została stworzona. Instynkt łowcy wciąż jest w niej żywy, dlatego w wielu okazjach nie unika uwodzenia mową ciała oraz przyciągania spojrzeń swoim wyglądem.

Co do ubioru nimfy, nieustannie się on zmienia, jednak wszystkie jej stroje cechuje lekkość i swoboda. Mają również często podkreślać jej atuty, więc mogą to być różnego rodzaju opaski na biust, zwiewne spódnice do kolan z rozcięciami, opierające się na biodrach, czy sznurowane obuwie, którego prawie nie czuć na stopach. Gdyby to od niej zależało, większość czasu z pewnością spędzałaby na boso i nago, lub w lekkich, prześwitujących materiałach do jakich przywykła, żyjąc ze swymi siostrami w Baso Aintzira. Czasami na twarzy maluje sobie różne ciekawe wzory błękitną farbą, aby podkreślić tym samym mistyczność swojego pochodzenia, oraz wyrazić tęsknotę za wszechobecną w lesie naturą.

Fairsky, jak na nimfę przystało, jest z natury łagodną duszyczką, blisko związaną z otaczającym ją światem przyrody, co na pewno wpływa na spokojne usposobienie. No, może do czasu, aż nie napatoczy się jakaś apetyczna, młoda ofiara z której można by wyssać co nieco... Ale pomijając ten upiorny element jej charakteru, dziewczyna jest naprawdę oazą spokoju.
Bardzo ciężko jest ją wyprowadzić z równowagi, ale gdy już się to komuś uda... Cóż, z zimną krwią i stonowanym wyrazem twarzy jest w stanie usunąć go z tego świata.
Przez lata mieszkania w Baso Aintzira, rodzinnej krainie wszystkich nimf, oraz częstym składaniu ofiar swojej Królowej, nie ruszają ją drastyczne widoki, czy sama idea śmierci, nie oznacza to jednak, że jest zimną istotą niezdolną do jakichkolwiek uczuć. Wręcz przeciwnie, kusząc swoje ofiary musiała nauczyć się, jak do nich podchodzić. W każdym potrafi znaleźć coś, o co można się zaczepić i nawiązać kontakt, co w obecnym miejscu jej zamieszkania postrzegane jest przez innych jako przyjacielskość i towarzyskość. Nikt jednak nie nazwałby jej entuzjastyczną czy otwartą, gdyż Fairsky mało mówi o sobie, a także nie okazuje większych emocji, gdy dzieje się coś wspaniałego.
Nie jest również do końca pozbawiona empatii, umie współczuć tym, którzy naprawdę na to zasługują, lecz nie rozczula się nad innymi tak, jak pewnie niektórzy by tego oczekiwali.
Z racji na jej niewinny wygląd, przedstawiciele innych ras często zwracają na nią swoją uwagę, budzi w niektórych uczucie troski, w innych poczucie zagrożenia, jednak prawdą jest, że każdy w pewnym stopniu pragnie nawiązać z nią jakiś kontakt.
Do mężczyzn ma mieszany stosunek. Będąc w mieście, nieraz odczuwała zagrożenie z ich strony. Oczywiście poradziła sobie z każdym łachudrą i odmłodniała przez to o kilka lat, jednak nadal nie wie co o nich sądzić. W ciągu swojego życia widywała bowiem kilku jegomości, którzy zasługiwali na swoje życie. Ciężko jej jednak patrzeć na nich inaczej, niż na zwierzynę łowną. Skomplikowane stworzenia...
Odkąd przeniosła się do miasta, postanowiła wieść spokojne, jak najbardziej zwyczajne życie, polegające głównie na ukrywaniu swojej tożsamości przed innymi, a także obserwacji i poznawaniu pozostałych ras zamieszkujących wyspę. Są oni bowiem wszyscy jakąś częścią natury, z którą jest tak bardzo zżyta.

Fairksy Oberion tak naprawdę nie posiada nazwiska. Podobnie jak wszystkie inne nimfy, została zrodzona przez naturę, jako odpowiednik wodnej lilii na jeziorze w Baso Aintzira. Od zawsze obcowała jedynie ze swoimi siostrami oraz Królową, spędzając całe dnie na odkrywaniu uroków przyrody, poznając nowe rośliny, zwierzęta i ich zwyczaje. Któregoś dnia jednak zapuściła się zbyt głęboko w las i napotkała mężczyznę. Rozmawiali, on zauroczony jej urodą, ona zaś zafascynowana jego osobą, czuła w sobie jakiś dziwny instynkt. Mężczyzna przedstawił się jako Marcus Oberion i szybko stał się jej pierwszą ofiarą, z której wyssała życie. Później postanowiła przywłaszczyć sobie jego nazwisko, co przydało się, kiedy zamieszkała wśród różnych ras w mieście portowym i potrzebowała swoistej przykrywki, aby móc bez oporów polować w okolicy. Poza tym, chciała w ten sposób zapamiętać swojego pierwszego kochanka, który podarował jej wbrew swojej woli dobrych kilka lat pięknej, gładkiej młodości.
Po tym spotkaniu, długo jeszcze mieszkała w miejscu swego urodzenia. Lata mijały, ofiar przybywało, a w Fairsky coś zaczęło pękać. Absolutnie nie chodziło jednak o skrupuły - dlaczego bowiem miałaby czuć się źle z tym, że żeruje na innych dla swoich korzyści? Przecież każde zwierzę, z którym obcowała, robiło dokładnie to samo. Zawsze liczy się przetrwanie. Z czasem jednak zaczęło gryźć ją co innego. Nuda.
Tym przepięknym miejscem, które dotąd nazywała domem, zaczęła rządzić rutyna. Dzień podobny był do dnia, noc do nocy, gdzieś z otchłani przebijała się samotność mimo obecności wielu sióstr. Ich życia polegały nieustannie na wabieniu zagubionych wędrowców i wysysaniu z nich witalności. Czuła, że musi coś zmienić, albo niedługo popadnie w stan, z którego żadna siła nie będzie w stanie jej wyciągnąć.
I tak oto po 52 latach życia nad jeziorem ukrytym w gęstym lesie, postanowiła tej zmiany dokonać. Bez wahania ruszyła w świat, w poszukiwaniu miejsca dla siebie, a także swoistego sensu życia. Od miejscowych dowiedziała się o istnieniu miasta portowego, ściśle przyległego do Oceanu. Szybko odnalazła tę lokację, a gdy tylko dotarła do Umlobi Wolowandle poczuła, tak jak jej serce drgnęło podczas spotkania Marcusa Oberiona, że to właśnie miejsce, które było jej przeznaczone. Otworzyły się przed nią nowe możliwości i pierwszy raz w życiu mogła obcować z tak wieloma różnymi osobnikami. Postanowiła osiedlić się tu na jakiś czas, może nawet kolejne 50 lat i poobserwować różne rasy, zrozumieć je, tak jak niegdyś badała zwyczaje leśnych zwierząt. Jednocześnie zapragnęła zasmakować normalnego, ludzkiego życia bez polowania, uwodzenia, zabijania i składania ofiar, zaś pełne przyjaźni, nadziei i nowych możliwości.

✦ Potrafi siedzieć w wodzie cały dzień i nie marszczy jej się skóra!
✦ Czasem w ramach hobby kogoś podtapia, choć aktualnie stara się to zmienić.
✦ Gdy stara się uwieść mężczyznę, często pożytkuje się swoją wodną magią, a także korzysta z bardziej ludzkich atutów bez skrępowania.
✦ Nie można powiedzieć, że panicznie boi się ognia, lecz z pewnością stara się unikać kontaktu z nim na ile to możliwe. Podobnie sprawa wygląda z orkami.
✦ Początkowo w podróży bardzo doskwierał jej brak wody, jednak im częściej i dłużej przebywa poza nią i w znaczniej od niej odległości, jej organizm powoli przyzwyczaja się do nowych warunków.
✦ Nauczyła się żyć w zgodzie z naturą, w sumie to jest bezpośrednio zrodzoną z niej istotą, dlatego też stroni od noszenia butów czy nawet ubrań, kiedy tylko ma okazję, niekiedy narażając się na śmieszność w środku miasteczka.